ବାପା; ଭାରି ମିଛୁଆ

Kishore Panda

ବୋଉମାନଙ୍କ ତୁଳନାରେ ବାପାମାନେ ଭାରି ବେହିସାବୀ । ପିଲାଦିନେ କୋଉ ପର୍ବପର୍ବାଣୀରେ ବାପାଙ୍କ ସହ ଡ୍ରେସ କିଣିବାକୁ ବାହାରିଲା ବେଳକୁ ବୋଉ, ବାପାଙ୍କୁ କୁହେ,

-“ସେ Kalamandir ଦୋକାନରୁ ଆଣିବନି, ବେଶୀ ଟଙ୍କା ନେବ, ପକ୍କା ଠକ ଟା ସେ । କୋଉ ଗୋଟେ ଛୋଟ ଦୋକାନରୁ ନେଇ ଆସିବ, ହଁ ବେଶୀ ଦାମୀ ଡ୍ରେସ ଆଣିବନି, ଆଗକୁ ଅମୁକ କାମଟା ଅଛି ଯେ ।”

      ଡ୍ରେସ କିଣିବାକୁ ଯିବାର ଖୁସିଟା ମିଳେଇଯାଏ । ମୁହଁ ଫୁଲେଇ ବାପାଙ୍କ ସାଙ୍ଗରେ ଯିବାକୁ ପଡେ । ହେଲେ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ଲାଗେ, ଯେତେବେଳେ ବାପା ସେଇ kalamandir ଦୋକାନକୁ ଯାଆନ୍ତି ଆଉ ମୋ ମନ ମୁତାବକ ଡ୍ରେସ କିଣିଦିଅନ୍ତି । କୁହନ୍ତି,

-“ବୋଉ ପଚାରିଲେ କମେଇକି କହିବୁ, ଜମା ସତକଥା କହିବୁନି ।”

ମୋତେ ଲାଗେ ମୋ ବାପା ଭାରି ମିଛୁଆ ।

◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆

     ପିଲାଦିନେ କୋଉଠିକି ବାହାରିଲା ବେଳେ ପକେଟ୍ ଖର୍ଚ୍ଚ ମାଗିଲେ ବୋଉ ଭାରି ଚିଡିଚିଡି ହୁଏ । କୋଡ଼ିଏ ଟଙ୍କା ମାଗିଲେ ଦଶଟଙ୍କା ଦିଏ, ଆଉ ଦଶ ମାଗିଲେ ପାଞ୍ଚ । କେବେକେବେ ମୁଁ ନିଏ । ବେଶୀ ଜରୁରୀ ନଥିଲେ ବୋଉ ଉପରକୁ ଫୋପାଡ଼ି ଦେଇ ଚାଲିଯାଏ । ବାପାଙ୍କ ଆଖିରେ ଏ ସବୁ ଯାଏନି । ସେ ବୋଉକୁ ଲୁଚେଇ ମୋ ମାଗିବାଠାରୁ ଅଧିକ ଦିଅନ୍ତି । ଆଉ ବୋଉକୁ ବୁଝାନ୍ତି,

-“ଟୋକାଟା ଦିନକୁଦିନ ଭାରି ବଦଖର୍ଚୀ ହେଇଯାଉଛି । ତା ହାତକୁ ମୋଟେ ପଇସାପତର ଦେବୁନି ।”

ମୋତେ ଲାଗେ ମୋ ବାପା ସତରେ ଭାରି ମିଛୁଆ ।

◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆

       ସୁଲଗ୍ନାକୁ ଭଲପାଉଥିବା କଥା ଯୋଉଦିନ ଘରେ କହିଲି ବୋଉ ରାଗିକି ଖଣ୍ଡ ପ୍ରଳୟ କରିଦେଲା ।

-“ଚିହ୍ନା ନାହିଁ, ପରିଚୟ ନାହିଁ, ବଂଶମର୍ଯ୍ୟାଦା ଜଣାନାହିଁ । କୋଉଠିକାର ଗୋଟେ ବାରବୁଲା ଝିଅକୁ ମୁଁ ବୋହୁ କରିପାରିବିନି ।” ବୋଉର ଏଇ ପଦକ କଥାରେ ମୁଁ ଭାଙ୍ଗି ପଡ଼ିଥିଲି । କାରଣ ମୁଁ ବି ସତରେ ସୁଲଗ୍ନାକୁ ଛାଡି ତା ବିଷୟରେ ଆଉ କିଛି ଅଧିକ ଜାଣି ନଥିଲି । ଏତିକିବେଳେ ବାପା କୋଉଠିଥିଲେ କେଜାଣି ହଠାତ କହି ଉଠିଲେ,

-“ଆରେ, ମୁଁ ସେ ଝିଅକୁ ଜାଣିଛି ପା । ମୋ ସାଙ୍ଗର ଝିଅ ସେ । ଭାରି ଶାନ୍ତ ସୁଧାର ପିଲାଟା । ତା ବାପା ବି ଭାରି ଭଲ । ଯଦି ସେ ୟା’ର ପସନ୍ଦ ହେଇଛି ତେବେ ବାହାଘର ସେଇଠି ହିଁ ହେବ ।”

ସେଦିନ ସନ୍ଧ୍ୟାବେଳେ ବୋଉ ଠାକୁରଘରେ ସନ୍ଧ୍ୟାଆଳତୀ କଲାବେଳେ ବାପା ମୋ ପାଖକୁ ଚୁପିଚୁପି ଆସି ପଚାରିଲେ,

-“ଆରେ ସେ ଝିଅ ଘର କୋଉଠି ? ତା ଠିକଣାଟା ଦେ ମୁଁ କାଲି ତାଙ୍କ ଘରେ କଥାଟା ପକେଇବି ।”

ମୁଁ ଭାବୁଥିଲି ମୋ ବାପା ସତରେ ଭାରି ମିଛୁଆ ।

◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆

      ଏଇ କିଛିଦିନ ହେଲା ବାପାଙ୍କ

ଆଣ୍ଠୁଗଣ୍ଠି ଭାରି ଦରଜ ହେଉଛି । ଚାଲିଲାବେଳେ ଟିକେଟିକେ ଛୋଟଉଛନ୍ତି । ଭାବୁଥିଲି ବାପାଙ୍କୁ

କୋଉ ଭଲ ଡାକ୍ତର ପାଖକୁ ନେଇକି ଗଲେ ହେବ । ହେଲେ ମନେ ପଡିଗଲା ଏ ମାସରେ ପୁଅର ଆଡ଼ମିସନ ଅଛି । ଶାଳୀର ବାହାଘର, ଆଉ ଏଲ.ଆଇ.ସି. ର କିସ୍ତି ବି ଅଛି । ଆମ ଛକର Pabitra ମେଡ଼ିସିନ ଦୋକାନରୁ ଗୋଟେ ଶସ୍ତା ମାଲିସ ତେଲ ଆଉ ଚାରି/ପାଞ୍ଚଦିନ ପାଇଁ କେତେଟା ବଟିକା ଆଣି ବାପାଙ୍କୁ ଦେଇ କହିଲି,

-“ନିଅ, Pabitra କହିଛି ଏଇଥିରେ ତୁମ ଗୋଡ଼ ପୁରା ଠିକ ହେଇଯିବ ।”

        ଏଇଭିତରେ କିଛିଦିନ ବିତିଗଲାଣି । ପୁଅର ଆଡ଼ମିସନ ବି ସରିଲାଣି, ଶାଳୀ ବାହାଘର ଆଉ ଏଲ.ଆଇ.ସି. ଡିଉ ବି ।

ସେଦିନ ସନ୍ଧ୍ୟାବେଳେ ବୋଉ ବାପାଙ୍କ ଆଣ୍ଠୁରେ ତେଲ ଘଷି ଦେଉଥିଲା ବେଳେ କହୁଥିଲା,-“ଆଣ୍ଠୁଟା ତ ପୁରା ଭଲ ହେଇନି, ତୁମେ ସେ ଟୋକାକୁ କାଇଁ ମିଛ କହୁଛ ?”

ବାପା ହସିଦେଲେ ଆଉ କହିଲେ,-“କମ୍ ରୋଜଗାର କରୁଥିବା ଲୋକଙ୍କୁ ବେଶୀ ମିଛ କହିବାକୁ ପଡେ ।”

ମୁଁ ଭାବୁଥିଲି ମୋ ବାପା ସତରେ ଭାରି ମିଛୁଆ ।